Remembering Max Beerbohm ~ J.G. Riewald
Curieus boek. Vooral omdat het eigenlijk gaat om de totstandkoming van een ander boek. Riewald publiceerde in 1953 de dissertatie Sir Max Beerbohm, Man and Writer. Daarvoor benaderde hij de essayist en tekenaar Max Beerbohm [1872 – 1956]. Daardoor ontstond er contact, en kwam het tot gesprekken.
Riewald’s belangstelling voor het werk van Beerbohm begon toevallig. Hij moest nog een doctoraalscriptie schrijven over een Engelse auteur uit de jaren 1890. Alleen hadden de Duitsers Nederland bezet, dus was de keuze aan schrijvers beperkt tot wat er in de bibliotheken hier nog voorhanden was. Door de uitzonderlijke omstandigheden mocht hij een verzameld werk van Beerbohm voor onbepaalde tijd lenen van de KB.
Later gingen deze boeken verloren, bij de geallieerde aanvallen op Riewald’s woonplaats Doesburg. Maar de interesse was gewekt, en groot genoeg om plannen voor een dissertatie op te leveren. [Als ik toch éen weetje aan dit boek moet overhouden, dan wel dat het Riewald in die tijd twee jaar kostte voor hij vergunning kreeg zijn eveneens verloren typemachine te vervangen door een nieuwe].
Het contact met Beerbohm kwam uiteindelijk in 1951 tot stand. En Riewald mocht een bibliografie opstellen, en die aanvullen met een biografische schets. Ondanks dat Beerbohm tot dan toe niets van biografen had willen weten.
Meest memorabel aan dit boek vond ik het inkijkje in hoe er wetenschap bedreven werd, vlak na de oorlog. Al meldt Riewald ook ergens een beurs te hebben gekregen voor zijn archiefonderzoek, en mist het betoog daar nu net details over.
Opvallend aan Remembering Max Beerbohm is verder nog dat er veertig pagina’s met wijzigingen en correcties in staan afgedrukt, die Beerbohm graag zag aangebracht in de drukproeven van Riewald’s uiteindelijke dissertatie. Dat maakt dit dus ook een bronnenboek — en voor een groot deel niet iets om even prettig te lezen.
RSS feeds