Alle gedrag is communicatie ~ Michiel Hogerhuis & Martijn van Oorschot

Merkwaardiger boek dan dit heb ik lang niet gelezen. Zo is het dermate vaag dat ik niet eens kan benoemen tot welk genre het hoort. Al doen de slotpassages me nog het meest denken aan een pamflet.

Nu hebben de auteurs meer titels uitgebracht, en waren dat altijd managementboeken. Zij verhuren zich ook om organisaties toe te spreken, en te adviseren. Maar dit is niet echt een managementboek.

Dit een boek over communicatie noemen, kan. Alleen roept dat dan weer de vraag op waarom de auteurs zich beperken tot zo’n miniem aantal benaderingen van wat communicatie is. En daarbij wel erg veel werk maken om sterk verouderde inzichten te promoten. Berne’s transactionele analyse uit de jaren ’50? R.D. Laing’s ideeën uit de jaren ’70 over psychiatrie? Onbewijsbare theorieën waren het toen al, en onbewijsbaar zijn ze gebleven.

Harde wetenschap, zoals de genwetenschap, en inzichten over nature en nurture, hebben nu juist zo veel nieuwe kennis opgeleverd over wat ons gedrag bepaalt. Teruggrijpen naar wat twee mannen ooit uit de lucht grepen over opvoeding en gedrag, is daarmee onbegrijpelijk voor me. Maakt mij niet uit hoeveel invloed deze mensen ooit hebben gehad.

En dit boek besluit dan weer met een uitgebreide litanie tegen beleidskeuzen van het kabinet Balkenende, omdat deze andersdenkenden discrimineren. Maar ons gedrag is ook niet normaal, aldus de auteurs, en we moeten ons meer bewust zijn hoe die conditionering werkt.

Enfin. Moet ik de auteurs toch op dat punt gelijk geven, ondanks dat ik de redeneringen afkeur die ze gebruikten om tot zo’n conclusie te komen.