Ga niet naar zee ~ Tommy Wieringa

► door: A.IJ. van den Berg

Tommy Wieringa heeft op het moment een wekelijkse column in Dagblad De Pers. Voordien zal hij vast ook ergens een column hebben gehad. Want ik verbeeld me dat sommige stukken uit Ga niet naar zee ouder zijn dan zijn huidige podium is.

Toch kan ik dat niet controleren. In Ga niet naar zee ontbreekt een verantwoording. Dus lijkt het boek op een bundel met honderdvijftig ultrakorte verhalen. En denk ik, het is een verzameling van alle columns over Tommy Wieringa zelf; waarin gewoon al het materiaal is weggelaten dat ooit te zeer aan een toevallige actualiteit gebonden was.

Niet dat dit voor de inhoud uitmaakt. Mij viel alleen op bij het lezen dat ik een groot tal verhalen al leek te kennen. En dat vraagt dan toch om een verklaring; zo zit ik blijkbaar in elkaar.

Tezamen biedt dit boek een soort kroniek van het leven van een beginnend auteur. Tegelijk worden heel veel zaken daarbij niet benoemd, of slechts zijdelings aangegeven. Er is dat succes, met die ene roman. Maar daar gaat het nooit over.

Opvallende constante in de bundel is Wieringa’s lidmaatschap van een rugbyvereniging, te Dwingeloo. Zelfs al speelt hij inmiddels niet meer, de negentien jaar dat dit wel gebeurde blijven opvallend levend — zoals denk ik voor iedereen geldt die een tijd intensief gesport heeft.

Er wordt verhuisd in het boek. Er gaan liefdes voorbij. En Wieringa is vaak op pad. Maar ondertussen is het toch vooral de taal die bijblijft. De woorden die schijnbaar afstand houden tot wel degelijk gevoeld wordt. De zinnen waar ik zo vaak toch weer even naar terugkeerde, om ze opnieuw te proeven.

Dus is te begrijpen dat nergens in Ga niet naar zee staat dat de inhoud al eens elders gepubliceerd werd, als column. Er zijn nu eenmaal honderden columnisten in Nederland, die met zijn allen doorgaan kolommen vol schrijven zonder daarbij ooit iets op te merken dat een moment later nog leesbaar zou zijn.

Dus is het jammer dat Ga niet naar zee niet te gebruiken is als hèt argument tegen alle luie columnisten. Kijk toch nu eens wat er ook kan, met jullie medium.