Turings tango ~ Bennie Mols

Lezen is er en lezen. Niet alle teksten worden om dezelfde redenen bekeken.

Zo had ik Turings tango van Bennie Mols ook heel goed kunnen negeren. Het boek is voor een breed publiek bedoeld waartoe ik niet behoor. Mij kun je bijvoorbeeld nauwelijks nog iets nieuws vertellen over Alan Turing. Zo veel interessante denkers zijn er nu eenmaal niet uit de begintijd van deze computerera — laat staan dat ze zo’n treurig levensverhaal hebben als hij. Die zijn allen al eens bestudeerd door mij.

Turings tango illustreert alleen wel aardig het probleem dat ik bij sommige onderwerpen heb gekregen, om daar boeken over te vinden die me nog eens iets nieuws vertellen.

Introducerende teksten voor brede doelgroepen volop — en geen schrijver zal ik het kwalijk nemen zo veel mogelijk lezers te willen bereiken.

Intrigerende boeken voor lezers die al ingevoerd zijn in de materie worden evenwel nauwelijks uitgebracht.

Dus als het om de ontwikkelingen gaat op een zo breed terrein als de artificiële intelligentie (AI) blijf ik aangewezen op een vreemde mengeling van wetenschappelijke artikelen, of de journalistieke weergave daarvan. En die zijn meestal wat eenzijdig.

Ofwel, ik las Turings tango vooral om te zien of er iets was dat me volledig ontgaan was in alle ontwikkelingen en toepassingen van ICT deze eeuw.

En dan had ik bijvoorbeeld inderdaad niet opgemerkt dat iemand in Japan een knorrende knuffelzeehond had ontwikkeld, voor eenzame bejaarden. Een robotkat bleek er niet geaccepteerd te worden, omdat die te goed te vergelijken was met het echte beest.

Aardig was dit boek verder omdat ik weleens in gedachten met de schrijver in discussie treden kon. Mols heeft groot gelijk, volgens mij, als hij de onzin beschrijft achter een idee als ‘Singularity’ — dat wij het nog mee zullen maken dat computerbreinen de onze overvleugelen in intelligentie. Maar ik schreef zelfs daar al wat eerder lacherig over.

Mols ziet dan weer minder in computerhulp bij het autorijden dan ik. Misschien omdat ik het vooroordeel heb dat het besturen van een auto zonde van mijn tijd is; en automatisering op dit gebied me niet snel genoeg kan gaan.

En als ik dan toch iets van kritiek moet geven op Turings tango. Bennie Mols plaatst de computer en de ideeën over wat zo’n rekenmachine vermag nu wel erg tegenover wat er allemaal uniek is aan de mens. Alleen bestaat er inmiddels ook zo’n groot grijs gebied waar de technologie ons gewoon wel puur ten dienste staat.

Boeklog is bijvoorbeeld al heel lang een gewaardeerde uitbreiding van mijn persoonlijke geheugen.

Bennie Mols, Turings tango
Waarom de mens de computer de baas blijft
222 pagina’s
Nieuw Amsterdam Uitgevers, 2012

[x]opgenomen in het dossier: digitale cultuur