Zomer hou je ook niet tegen ~ Dimitri Verhulst

Het Boekenweekgeschenk haal ik elk jaar weer op; enkel omdat ik daar begin jaren tachtig eens mee begonnen ben. Slechts eenmaal, in 2002, het jaar na dat onleesbare geschenk van Salman Rushdie, werd deze rite eens overgeslagen. Daar kreeg ik later spijt van. En toen kostte het moeite om die omissie recht te zetten. Dus moest dat maar niet meer.

Tegelijk gaf ook het geschenk van 2015 me weinig. Dit verslag in de elfde jaargang van boeklog biedt daarin de uitzondering niet op de voorgaande tien keer.

Aan al deze geschenken kleeft toch telkens heel opvallend dat het gelegenheidswerkjes zijn. Te veel riekten onrijp, zo niet onaf.

Dus, terwijl fictieboeken me niet kort genoeg kunnen zijn — in boeken met meer dan 190 pagina’s wordt vrijwel altijd zichtbaar waar de vulling zit — valt telkens allereerst op hoezeer de gevraagde schrijvers moeite hadden iets voor elkaar te krijgen binnen goed honderd bladzijden.

Verhulst schreef een road-novel met De zomer hou je ook niet tegen. En zulke reisverhalen hebben op zich een arbitraire lengte, daar kan altijd wel een gebeurtenis bij, of af, tot de bestemming bereikt is. Alleen gebruikte de auteur dit boek allereerst voor een betoog van de hoofdpersoon tegen zijn passagier. En doordat deze jongen geestelijk gehandicapt is, en nog niet eens zijn poep en pis vermag op te houden, pakt dat betoog uit als een monologue intérieur. De passagier kan niet eens iets terugzeggen.

Werd die monoloog door Dimitri Verhulst bovendien opgetekend met een grote omhaal van woorden.

En helaas kon ik het ook niet heel interessant vinden wat de man mij meedeelde over zijn leven, of over diens relatie met de moeder van de gehandicapte jongen.

Daardoor boeide me de vraag al evenmin hoe de man aan het woord zo zeker wist niet de vader van de jongen te zijn.

Dat hij in het hotel de eerste nacht naakt tegen het kind aan gaat liggen, is weliswaar creepy; maar wordt al evenmin verder uitgewerkt.

Dus las De zomer hou je ook niet tegen allereerst als een gedachtenexperiment; als een test waarin de auteur uitprobeerde wat hij kon maken van een op zich nogal beperkt gegeven.

En dat is dan domweg niet genoeg om herinneringen over deze novelle te bewaren.

Enfin, het Boekenweekgeschenk is tegenwoordig ook een gratis treinkaartje, op een zondag. Want NS sponsort deze week. Eens kijken of ik nog plannen bedenk dit weekend om deze uitgave enig nut te laten hebben.

Dimitri Verhulst, De zomer hou je ook niet tegen
94 pagina’s
Stichting CPNB, 2015

[x]opgenomen in het dossier: boekenweek