Veel gezelliger dan bij u thuis ~ Sylvia Witteman
En toen bleek er nog een bundel te bestaan die in een verzameling past met Ik verzin dit niet en Pekingeend bij nacht. Een boek waarin Sylvia Witteman aan het begin nog in een buitenwijk van Washington woont, om uiteindelijk weer terug naar Nederland te keren. Naar Amsterdam zelfs. Huisgenoot P. had weer eens een ander functie aanvaard bij de krant.
En ik verheugde me al bij voorbaat op de verhalen die zich enkel in de VS konden afspelen.
Want, dat blijft toch een groot probleem met al die columnisten die in Nederland wonen. Ik woon daar namelijk ook. Dus biedt het me niet per se iets extra’s als zij met hun Nederlandse blik naar iets Nederlands gaan kijken. Helemaal niet als ze het daarvoor verdommen om dat Amsterdam te verlaten.
Enkel een Marcel van Roosmalen kijkt dan net wat anders — wat dus een uniek talent mag heten. Zelfs al benadrukt hij daarmee dan weer zo vaak de lulligheid van iets.
Veel gezelliger dan bij u thuis bood helaas slechts een enkel typisch Amerikaans verhaal. Zoals wanneer Sylvia Witteman beschrijft hoe panisch ze daar zijn voor viezigheid, waardoor er flinke alcoholdampen opstegen in de kleuterklas van de jongste, van de hand sanitizer die de juf uitdeelde, omdat de kindertjes daar geïndoctrineerd werden vooral telkens toch stevig hun handen te wassen.
Kreeg het kind daar wel enige smetvrees van.
Veel gezelliger dan bij u thuis benadrukte alleen ook dat Sylvia Witteman tegenwoordig beter is, gemiddeld genomen. Indertijd schreef ze éen zo’n column in de week, en moest het vak nog geleerd worden. Daardoor werden sommige teksten weleens erg volgestouwd, en sloeg ik weleens een column over.
Verder laat een bundel als deze, waarin episodes uit het eigen gezinsleven zijn verwerkt, vrij onbarmhartig zien hoe snel de tijd gaat. Tegenwoordig kan ze niet meer zo onbekommerd schrijven over haar drie kinderen — de oudste is trouwens het huis al uit, de andere twee zullen meelezende klasgenoten hebben. En toch worden verhalen met kleine kinderen erin om éen of andere reden al gauw leuk; en dan ook nog op een andere manier dan vrijwel alle andere leuk.
Zulke columns zullen er niet snel meer geschreven kunnen worden. Al zijn bij Sylvia Witteman’s grote voorbeeld, S. Carmiggelt, de verhalen over diens kleinkinderen nog opvallend veel beter dan wat hij over zijn eigen kinderen schreef. Carmiggelt had alleen op haar leeftijd die opa-zeggertjes al. De tijden waren anders toen.
RSS feeds