Kunst van de roman ~ Milan Kundera
Zeven teksten over literatuur, die niet allemaal even boeiend zijn. Van de laatste lezing begrijp ik zelfs niet eens goed waarom die in dit boek staat. En de ‘vijfenzeventig woorden’ met hun toelichtingen bieden ook al weinig nieuws voor wie weleens een roman van Kundera gelezen heeft.
Milan Kundera schreef deze teksten oorspronkelijk in het Frans. En ik vraag me af of hij met die taal ook de redeneertrant heeft overgenomen die in Frankrijk voor intellectueel doorgaat. De essays hebben soms zo’n holle galm in het Nederlands vertaald.
Het interessants zijn nog de stukken die hij schrijft over het werk van andere Tsjechen als Kafka of Capek, en waarin hij probeert te verwoorden wat hij denkt dat zij zagen. Daarbij staan de onvoltooide boeken van Kafka wel mijlenhoog boven zijn ontroerende brieven. Want, de roman is volgens Kundera bij uitstek geschikt om de werkelijkheid gestyleerd en in lagen te beschrijven. Personages zijn in zijn eigen werk ook nooit mensen, maar gepersonifieerde ideeën. De roman is in elk geval geen bekentenis van de auteur, in Kundera’s opvatting.
En ik denk dat hij hier wel iets beet heeft dat mij stoort in tal van boeken die tegenwoordig als litteratuur verschijnen. Want, of dat zijn wel bekentenissen, ofwel ze gaan niet over het leven. Tegelijkertijd heb ik niet het idee Kundera’s romans nog te kunnen lezen, omdat de ideeën in de tekst mij daarbij in de weg staan.
[overigens heeft deze uitgave een kaft dat zeer geschikt is om scanners te testen. Mij lukte het in elk geval niet zonder dat de boel telkenmale vastliep]
RSS feeds