Glanzende kiemcel ~ Simon Vestdijk

Nee, ik haal het eind niet van dit boek. Maar omdat ik uiteindelijk toch nog ruim tweederde gelezen heb, moet er toch iets over gezegd worden.

In De glanzende kiemcel zijn acht lezingen over de aard en de techniek van de poëzie gebundeld, die Simon Vestdijk aan het eind van 1942 hield voor zijn medegevangenen in kamp Sint Michielsgestel. Behalve dat die redevoeringen vanwege de gebruikte retoriek niet prettig om te lezen zijn, is Vestdijk’s poëtica de mijne niet.

Alleen de laatste lezing was aardig, omdat de schrijver daarin laat zien welke afwegingen en keuzes hij maakte bij het schrijven van een gedicht. Dat ik dit gedicht vervolgens niet zo bijzonder vind, doet er verder niet toe.