Zwartkijken kompleet ~ Franquin

Merkwaardig dat het meest volwassen album van André Franquin uiteindelijk het minst houdbaar blijkt. Hoefde hij zich een keer niet aan de grenzen te houden die een jeugdblad stelt, is veel van zijn gekanker achterhaalt. Maakt iemand zich nog weleens druk om het militair-industrieel complex, nu vooral het terrorime als gevaar wordt gezien?

Jammer is ook dat Franquin dit boek met een dun technisch tekenpennetje heeft gemaakt, terwijl ik nu net zijn soepele penseelstijl zo bewonder.

Verder zijn de grappen erg afwisselend van niveau, hadden veel daarvan beter met éen tekening afgekund, en bleek ik ze allemaal nog erg goed te kennen. Evenmin vielen me ditmaal details op die ik nooit eerder had gezien.

En toch, ik ben een Franquin-fan zonder voorbehoud. Objectieve oordelen doen er niet toe, hoe waar ze misschien ook zijn.