Op weg naar het schavot ~ Kees Fens

► door: A.IJ. van den Berg

Volgens Kees Fens ontstond de Engelse humor op 22 juni 1535. Toen John Fischer, bisschop van Rochester, onthoofd zou worden en hij op weg naar het schavot om zijn schoudermanteltje vroeg. Bang een koutje op te lopen.

Ik herinner me hoe Rudy Kousbroek in éen van zijn eerste anathema-bundels de uitvinding van de sex op zo’n zelfde manier dateert. Maar leuker nog dan zo’n essaytje is dat er altijd mensen zijn die de schrijver op zijn woord geloven.

Beschouwingen over humor zijn zelden humoristisch. Maar in dit boekenweekessay muntte Fens dus tenminste éen grap, die hij bij de onvermijdelijke promotie-activiteiten ook gedebiteerd heeft. De interviewers leken dan steeds behoorlijk van zijn eruditie onder de indruk.

En verder, ach verder gaat dit essay vooral over de Nederlandse literatuur van na de oorlog. Hoe serieus en hoogstaand alles daarin aanvankelijk was, en dat er gelukkig mensen zijn geweest die deze doodse ernst wisten te doorbreken. Maar zo goed zijn ze daarin geslaagd, dat bijvoorbeeld de ‘light verse’ als poëziegenre wat kwijnt, omdat de serieuze dichters van dit moment uit zichzelf al genoeg jool in hun verzen stoppen.

Fens leerde me weinig nieuws, maar dat komt ook omdat ik meer van hem gelezen heb. Maar voor een eenhapscracker, wat een boekje als dit uiteindelijk is, had het wel een prettige smaak. Slik. Weg.