Dead Hour ~ Denise Mina
Deze thriller voldeed voor mij aan vele eisen die ik aan een spannend boek stel. Alleen schoot het boek op éen front tekort. The Dead Hour was niet in éen zitting uit te lezen. En dit kwam wel degelijk omdat het boek te dik is — ofwel dunner had gekund.
Het is bij altijd maar afwachten of ik bij een tweede zitting met een spannend boek in dezelfde flow kan komen. Slaagt dit niet, dan wordt doorlezen nogal zinloos. Literatuur wil ik absoluut wel langzaam lezen, maar andere boeken juist helemaal niet. Hoezeer het Denise Mina ook lukt boeiende personages te creëren, het is toch het plot dat zo’n boek als dit voortstuwt.
The Dead Hour is in zekere zin het vervolg op Field of Blood, omdat het boek dezelfde hoofdpersoon heeft. Wel is deze Paddy Meehan inmiddels iets hogerop gekomen. Van kopijhulpje is zij tot verslaggeefster in de nachtdienst gepromoveerd. Die taak houdt vooral in dat zij op meldingen over de politieradio afgaat, om te kijken wat ergens gebeurd is.
Op éen zo’n nacht belt zij aan bij een huis, waar de politie net is geweest om een klacht af te handelen over burengerucht. Weliswaar doet er een man open, maar die scheept haar meteen af. Hij koopt haar afzijdigheid met een biljet van vijftig pond. Dat is veel geld voor Paddy, die nog thuis woont en daar als enige een inkomen binnen brengt. Alleen blijkt er later wel degelijk iets gebeurd te zijn. Een jonge vrouw is in het huis vermoord. En éen van de weinige sporen die de vermoedelijke dader heeft achtergelaten, is dat bankbiljet; en de mogelijke sporen daarop. Maar als Paddy dit aan de politie zou geven, komt ook uit dat zij is om te kopen; waardoor haar krant haar kan ontslaan.
Deze verhaallijn, en zowiezo de persoonlijke ontwikkeling van Paddy Meehan, is mij boeiend genoeg om te volgen. Maar Denise Mina voegt er nogal wat subplotjes aan toe; doet dit bovendien als een alwetende verteller, en voor mij houden al die zijpaden alleen maar op.
Had deze thriller 300 pagina’s geteld, in plaats van 458, dan was het voor mij een indrukwekkend boek geweest. Nu liet het mij vrijwel onverschillig. Vooral uit de eerste helft had wat mij betreft de helft mogen worden weggesneden. Het boek komt traag op gang.
RSS feeds