There’s Treasure Everywhere ~ Bill Watterson

Ik wilde éen album van Calvin and Hobbes lezen. Gewoon, ter ontspanning. Voor het leuk. En eindigde er mee om er twee te lezen, waarover morgen meer. Dit kwam omdat There’s Treasure Everywhere zo tegenviel.

Misschien is dit wel het minste album uit de hele reeks. Veel van de grappen lijken variaties op al eerder uitgemolken thema’s. En een aardig vervolgverhaaltje kon er ditmaal evenmin vanaf.

Nu is dit enigszins te verklaren. De dagstrips uit deze bundel verschenen tussen augustus 1993 en april 1995 in de krant. En tijdens deze periode hield de maker ruim een half jaar pauze. Moe van de verplichtingen om elke keer maar weer op deadline leuk te moeten zijn. Moe van de verplichtingen op werkdagen hoogstens drie plaatjes te hebben om een grap te maken.

Bill Watterson hield eind 1995 ook helemaal op met de strip, om vervolgens geheel in de anonimiteit te verdwijnen.

Maar waar het laatste album It’s a Magical World de vreugde toont van een kunstenaar die beseft dat zijn verplichtingen er bijna opzitten, laat There’s Treasure Everywhere vooral de grote artistieke crisis zien, die aan de catharsis voorafging.

Als los album zal dit vast een leuke uitgave zijn, voor iemand die de strip niet kent, en misschien nog wennen moet aan het gegeven dat het jongetje Calvin een speelgoedtijger heeft die voor hem leeft. Voor wie de serie kent, valt dit boek tegen.