Ik was al beroemd voordat iemand me kende ~ Gabriel García Márquez

Boekje uit de ramsj. Zelfs al weet ik best dat dit etiket heel weinig zegt. Menig geliefd literair meesterwerk in mijn kast werd in de ramsj gekocht. Maar deze bundel, met enkele interviews die aan Gabriel García Márquez zijn ontworsteld, is toch echt niet meer dan een terecht onopgemerkt gebleven uitgave; die nog een laatste kans kreeg bij de koopjes.

En dan niet eens omdat ik het in drie kwartier uit had, zonder daartoe continu te hebben hoeven doorlezen.

Het beste interview uit de bundel is dat wat Jan Brokken afnam. Alleen kende ik dit al, uit diens bundel Spiegels. De rest is bijeen gescharreld spul.

Alle gesprekken in het boek lijken gewoon te veel op elkaar. Márquez had al wereldwijd succes op het moment van het gesprek, of was al met de Nobelprijs bedacht. En tegelijk doen de interviewers net of geen lezer iets van de auteur kan afweten. Dus komen dezelfde verhalen over die Honderd jaar eenzaamheid telkens weer langs.

Het langste interview in de bundel, dat door Playboy, ging dan ook nog in op Márquez’s politieke bemoeienissen. En het bevatte de onthulling dat Fidel Castro als eerste de Kroniek van een aangekondigde dood had gelezen. Omdat Fidel zo’n goede en nauwgezette lezer zou zijn…

Omdat dit toch een relatief recent boek is, had ik gewoon ook iets anders verwacht. Bijgepraat te worden over de latere boeken in dat oeuvre, bijvoorbeeld. Niet de gesprekken over wat actueel was toen ik Márquez’s boeken nog las, vijftien twintig jaar geleden. Terwijl er niets anders in staat dan dat.

Dus kun je je als koper zelfs nog bekocht voelen bij een sterk afgeprijste titel. Een boekje uit de ramsj.

Ik was al beroemd voordat iemand me kende
Gesprekken met Gabriel García Márquez
159 pagina’s
J.M. Meulenhoff, 2007
deels vertaald uit het Engels

[x]opgenomen in het dossier: Nobelprijswinnaars