Brieven aan Esther ~ Arnon Grunberg
Voor een leesdagboek gaat boeklog waarschijnlijk te zelden over waar ik echt op afknap bij het lezen. De reden daarvoor is overigens simpel. Een boek moet eerst helemaal uit. Anders verdient het geen boeklogje. En nogal wat ergerlijke en overbodige uitgaven leg ik na vijftig pagina’s voor altijd weg.
Is er vervolgens geen reden om mijn onverschilligheid hier nog eens onder woorden te brengen. Zo ik daar al ideeën bij zou hebben.
Brieven aan Esther bevat minder dan vijftig pagina’s tekst. Dus was het al uit voor ik de bundel wegleggen mocht.
Het boek is zo’n boek als doorgaans pas verschijnt na het overlijden van een auteur. Wanneer werkelijk alle snippers papier interessant worden om nog eens geld aan te verdienen; voor de grote vergetelheid zich aandient. De opgenomen brieven zijn namelijk juvenalia.
Arnon Grunberg onderhield in de jaren voor hij debuteren zou met de roman Blauwe maandagen een correspondentie met ene Esther Kropp; een scholiere die toen nog die in Enschede woonde.
Haar brieven zijn verloren gegaan.
Wel wilde ze vele jaren later verder als uitgever, en verzocht ze Grunberg toen om toestemming zijn brieven aan haar te mogen bundelen. Die was daarin de minste niet. Behalve dan dat hem nogal verbaasde wat hij toen allemaal geschreven had — de correspondentie stopte indertijd bovendien vanwege de bijtende kritiek van Grunberg op Esther Kropp haar eerste pogingen tot literair schrijven.
Maar ja, waarop hij precies reageerde weet alleen Esther Kropp nog.
En haar stem ontbreekt te zeer in dit boek. De opgenomen brieven overstijgen het particuliere daarom te zelden, en zijn hoogstens interessant voor iemand die nog eens een essay wil schrijven over Grunberg’s intellectuele ontwikkeling; zo die er was.
Is er het biografische gegeven nog dat Grunberg vele brieven schreef in de jaren voor zijn debuut. Dat zijn correspondentie met Esther Kropp van toen lang de uitvoerigste niet was.
RSS feeds