Hedgehog, the Fox, and the Magister’s Pox ~ Stephen Jay Gould
Dit boek heeft als kern de lezing over wetenschap die paleontoloog Stephen Jay Gould in 2000 hield, toen hij president werd van de American Association of Science (AAAS). Maar Gould [1941 – 2002] vond het erg zich zo te moeten beperken in zijn voordracht. Daarom greep hij de gelegenheid aan om nog eens flink uit te wijden in dit boek.
Ik vind dat vaak prachtig. Maar dat is een hoogst particuliere opvatting, over een auteur met hoogst particuliere ideeën. Gould behandelt in dit boek de ontwikkeling van de wetenschappen sinds zo ongeveer de Middeleeuwen, en doet dit vooral door via details naar grotere verbanden te zoeken.
Dat is de essayist in hem. En ik moet wel opmerken dat zijn essaybundels beter zijn. Die dwang om zich binnen een beperkte ruimte tot éen onderwerp te beperken, maakt van Gould een betere schrijver. Dit boek is namelijk enorm rijk aan informatie, maar nogal arm aan een bindende structuur.
Als wetenschapshistoricus ben ik toch niet helemaal onbekend met zijn thema, maar veel van wat Gould aanhaalt was nieuw voor mij. Behalve dan zijn uiteindelijke conclusies weer.
En een zekere neerbuigendheid over de letteren en de menswetenschappen bezit Gould toch wel, in zijn betoog eenmaal in de 20e eeuw aangekomen. Maar goed, zoiets vind ik alleen maar leuk, en maakt het lezen van een boek als dit tot een extra genoegen.
RSS feeds