nrc.next jaargang 1 no. 1

► door: A.IJ. van den Berg

Gisterochtend schijnt een eerste editie van deze krant gratis rond te zijn gedeeld op de stations, aan reizigers die toch liever de Metro hadden. Mij lukte het toen niet zo’n exemplaar te bemachtigen. Maar omdat op de krant van vandaag toch nog Jaargang 1. nummero 1 staat, schrijf ik er nu alsnog over.

Het gebeurt namelijk niet alle dagen dat er een geheel nieuwe krant uitkomt. Laat staan dat er een krant verschijnt die zich speciaal richt op de jongere hoogopgeleide professional, die geen abonnement meer op een papieren dagblad heeft.

Als ik ooit tot een doelgroep heb gehoord waarvoor een nieuw product op de markt is gebracht, danwel nu voor nrc.next.

Alleen heb ik blijkbaar andere redenen om geen papieren kranten meer te lezen dan de uitgever denkt. Mij zijn bijvoorbeeld de pagina’s van de meeste kranten te onoverzichtelijk geworden. Er staat te veel op.

Maar ziet, nrc.next heeft het gepresteerd om de krantenpagina nog onoverzichtelijker te maken, door ineens wel heel veel verschillende elementen op de pagina’s te proppen. Grafisch vind ik de gekozen bladindelingen niet sterk. Steeds komen van die korte gelijkvormige blokjes tekst terug, waarvan mij niet duidelijk is waarom ik die lezen moet.

Nu wordt deze krant in sommige kringen al nrc.nijntje genoemd, vanwege de doelgroep aan lezers. Maar als dit nrc.nijntje is, dan moet de avondeditie van deze krant zich hernoemen tot nrc-halfomhalf. Sommige artikelen uit deze ochtendeditie komen namelijk gewoon ’s avonds terug.

Ook de grap van Fokke & Sukke is in ochtend- en avondkrant identiek.

Het meest stoorde deze overlap me vandaag bij het grote opiniestuk uit nrc.next. Dat is een zeldzaam onnozel artikel van een mevrouw Myrthe Hilkens. Zij wenst onder meer voor twaalf uur ’s nachts geen bloot meer te zien op de clipzender MTV. De schrijfster stelt gespecialiseerd te zijn in jongerencultuur, en ontleent daaraan het gezag op schrille toon te waarschuwen dat tegenwoordig alle tienermeisjes zich in ruil voor een breezertje laten nemen, omdat die stakkers van kinderen dat leren van de TV.

Mevrouw werd duidelijk plots door signalen uit de werkelijkheid overvallen, en neemt voetstoots aan dat iedereen verdorven is omdat iemand een leuk verhaaltje in de media heeft gebracht. Zelfs voor een opiniërend artikel bevat haar werkstukje wel heel weinig cijfers en feiten.

NRC Handelsblad bracht dit oerdomme artikel ook al zo prominent. Zij het dat die krant nog wat andere opiniestukken had.

Nu moet ik een krant niet afrekenen op mijn ergernis over éen artikel, dat ook nog van een buitenstaander komt. Maar het punt is dat ik verder niet zo heel veel voor nrc.next vindt spreken. Ja, het lijkt me een volwaardige krant, met alle rubrieken die van een goede krant te verwachten zijn. Zelfs die extra Intermediair-achtige pagina Loopbaan is te begrijpen als een concessie aan de doelgroep.

Maar nrc.next blijft gewoon een krant. En het nut van een krant is me niet duidelijk meer, met zijn gewoonte om van alles wat te brengen en van niets eens diepte.

Goed, geen keuze maken, is ook een keuze. Maar niet éen voor unieke kwaliteit.