Fractie van een kus ~ Leonard Nolens

Andermans intimiteiten. Heel de literatuur gaat over andermans intimiteiten. Al is dat zeker niet uniek voor hogere cultuur; de belangstelling voor intimiteiten vult rekken vol met tijdschriften, en bijna alle uitzendingen op TV.

Ik zou dus gewend moeten zijn om te gaan met andermans ervaringen. Misschien is het zelfs wel wat mij mens maakt; dat ik altijd nieuwsgierig ben naar de meest persoonlijke ervaringen van iemand anders.

Toch werkt het niet zo, bij mij. Tuurlijk, ik zoek voor mijn vermaak zeker om herkenning van het eeuwig menselijke, maar een voorwaarde om geboeid te blijven, is dat daar absoluut verwondering bij moet.

En al te veel expliciteren, laat bij mij al gauw de verwondering verdwijnen. Verveling komt daar dan voor terug.

Leonard Nolens dicht over de liefde. En wat is er moeilijker dan dichten over de liefde zonder die belachelijk te maken door al te particuliere gevoelens. Toch kan hij het wel. Het zou mij niet veel moeite kosten om uit Nolens’ oeuvre tien gedichten te kiezen die mij zonder meer aanspraken; waarvan ik blij ben ze te hebben leren kennen.

Helaas bevat deze bundel daar geen van, omdat er niet éen verwondering opriep. Waarschijnlijk omdat een te groot aantal meer beschreef dan mij wel lief was.

En dus concludeer ik maar weer hoe jammer het is dat voor actieboekjes, als deze voor de gedichtendag 2007, altijd iets nieuws wordt geschreven. Waarom wordt nu nooit eens beproefd materiaal gebruikt, dat kenners loven, om het grote publiek eens echt te tracteren?