Bijenchoreograaf ~ Tijs Goldschmidt

Dit dunne boekje is een relatiegeschenk, zoals sommige uitgevers dat elke jaarwisseling rondsturen. Veel tekst staat er doorgaans niet in dan, maar daar gaat het ook niet om. Het gebaar telt. Voor mij geldt dan weer dat Goldschmidt een schrijver is van wie ik alles wil lezen; zo’n auteur waarvan er gewoon te weinig boeken zijn verschenen.

En dankzij hem weet ik nu dus weer meer over het houden van bijen; een onderwerp dat wat mij betreft alleen interessant te maken is door het er zijdelings over te hebben. Een directe uitleg kan me niet vreselijk boeien. Anders had ik ook allang meer over het onderwerp geweten.

Maar Goldschmidt lukte het weer eens goed mijn belangstelling vast te houden. Hij weet die technische details ook nu weer probleemloos in een vrij persoonlijk verhaal te mengen, dat tegelijkertijd nooit te intiem zal worden.

Dat ‘bijenchoreograaf’ uit de titel verwijst overigens naar een eigenschap van honingbijen, om met elkaar te communiceren middels de dans. Daaruit kunnen andere werksters dan afleiden waar er nectar is te vinden. Maar omgekeerd moeten die bijen dus ook zijn aan te sturen door iemand die de danstaal kent.

En welk een carrièreperspectieven wenken dan ineens wel niet.