Berlijnse jeugd ~ Walter Benjamin

Walter Benjamin [1892 – 1940] wordt ineens weer gelezen in Nederland, zo viel me op. Er is recent een bundel met zijn bekendste essays verschenen. Maar meer nog duiken ideeën van de man ineens bij anderen op als citaten.
Benjamin’s werk is me niet goed genoeg bekend om iets van deze ontwikkeling te vinden. De paar essays die ik heb gelezen, vond ik vol met structurele denkfouten staan. Maar misschien vragen deze tijden, waarin de excessen van het speculatief kapitalisme zo duidelijk zijn, wel om commentaar van Marxistisch beïnvloede schrijvers.
Berlijnse jeugd is een postuum verschenen bundel met memoires, waarvan een groot deel als schetsen in kranten en tijdschriften werden gepubliceerd. Herinneringen zonder plot zijn het meestal — momenten die misschien pas veel later eens van belang werden, omdat de wereld toen ineens zo grondig veranderd bleek te zijn. Fragmenten.
Walter Benjamin heeft Proust naar het Duits vertaald. De invloed van die auteur is ook duidelijk te zien.
Meer nog dan directe beschrijving van wat er in Benjamin’s kindertijd gebeurde, gaat dit boek om sfeer. Om angsten ook. En tenslotte, maar impliciet, om de vraag hoe betrouwbaar het geheugen eigenlijk is, als het poogt zich te herinneren.
Mij viel meer op hoeveel invloed boeken als deze hebben gehad, dan dat ik er zelf door geraakt werd. Daarvoor stond er toch te veel tamelijk lege beschrijfkunst in.
Walter Benjamin, Berlijnse jeugd
134 pagina’s
De Arbeiderspers, 1974
Vertaald uit het Duits door Hans Hom
Privé-domein 25
[x]opgenomen in het dossier: privé-domein
Achille van den Branden op 30 juni 2008 @ 16:21:41
Ik was ooit (tien jaar geleden) diep ontroerd door dit boekje. Herlezen doe ik voorlopig niet, de emotie mag nog even intact blijven.
Dat ‘vol met structurele denkfouten’ maakt nieuwsgierig. Zit daar geen reeksje in voor eamelje.net? Uit de losse pols uw ideeën neerschrijven over die 15, 20 gecanoniseerde filosofen die altijd en overal terugkomen en gerecupereerd worden, soms terecht, vaak helemaal niet.
Ik zit al lang te wachten op een boek dat het denkgoed van die rakkers door een streng-wetenschappelijke zeef filtert en zo blootlegt van wie we ook nu nog iets kunnen opsteken en wie we gerust ongelezen kunnen laten. (Misschien bestaat dat boek en ken ik het niet.)
Mede nieuwsgierig gemaakt door een bespreking als:
boeklog.info/2007/09/05/95-theses-on-politics-culture-and-method/
(‘Is er iets erger dan de ooit modieuze betogen van Franse denkers?’)