Baron van Tast | Baron van Tast weet het beter ~ Jan van Haasteren

► door: A.IJ. van den Berg

Eén van de strips die me in mijn jeugd het meest intrigeerde gaat over de avonturen van Baron van Tast tot Zeveren. Naast de overvolle tekeningen in deze verhalen, met altijd wel een handje of oogje op een onverwachte plek, waren ze namelijk ook een kennismaking met surrealisme; lang voordat ik wist dat er zo’n woord bestond.

Baron Van Tast maakt vooral mee wat eigenlijk niet kan. Wat dan door de tekenaar aannemelijk moet worden gemaakt.

In het allereerste verhaal dat er over de hedendaagse edelman verscheen, wordt hij overal achtervolgt door een haai. Waarvan alleen dreigend de rugvin zichtbaar is, omdat het beest probleemloos de grond doorploegt, in achtervolging. Bovendien is Van Tast de enige die het gevaar ziet; tezamen met de lezer.

De verhalen over Van Tast werden in het weekblad Pep gepubliceerd. Daarvan fuseerde de uitgever in 1975 met een uitgever die al een eigen stripblad had. Daarop verdween Pep van de markt, en kwam het blad Eppo in de plaats. Alleen richtte dat zich op een wat jonger lezerspubliek. Waardoor een einde kwam aan de geregelde publicatie van Baron van Tast. Al verschenen er nog wel episoden in andere bladen, als De vrije balloen.

In totaal zijn er vier albums verschenen, met de avonturen van Baron van Tast. Twee daarvan herlas ik bij deze gelegenheid. Om daarbij te ontdekken dat ze lang alle episodes niet bevatten.

De andere twee albums zijn nog weer ouder, maar CataWiki leert me dat er een behoorlijke overlap is, met de latere uitgaven.

Maar zou het de moeite waard zijn om tot uitgave van een complete Baron van Tast te komen? Als er geld aan te verdienen was, had een uitgever dit lang geleden vast al eens gedaan.

Bij deze hernieuwde kennismaking vielen sommige strips me erg mee; ik was nog altijd vatbaar voor de humor van wat er gebeurt als iets of iemand letterlijk neemt wat de baron hem toevoegt.

Verder kleefde er iets aan de verhalen dat me deed denken aan underground-werk — zoals de tekeningen uit de jaren zestig van Robert Crumb. Alsof sommige belevenissen weinig anders waren dan wat iemand meemaakt tijdens een slechte LSD-trip; alleen dan wel zorgvuldig ontdaan van verwijzingen naar drugs.

Alleen is dat wel een ontdekking die slechts een volwassen lezer doen kan; met genoeg kennis om te kunnen vergelijken.