Out of the Ordinary ~ Jon Ronson

► door: A.IJ. van den Berg

Nadeel aan de opzet van boeklog in 2012 is dat het lijkt of ik niets onbeduidends meer lees voor mijn lol. Of het hap-slik-weg-lezen tijdelijk is gestaakt. Of er niets op mijn pad komt dat ik meteen na het schrijven van woorden als deze vergeten zal.

Uw aandacht daarom dan maar voor de bundel Out of the Ordinary van Jon Ronson. Daar verwachte ik vooraf niet heel veel van, want Ronson heeft doorgaans meer ruimte nodig dan in een krantenstuk past — en veel uit dit boek heeft eerder in de krant gestaan.

En het boek bracht ook niet heel veel. Zij het dat Out of the Ordinary grotendeels een perfect leesboek was op een moment dat het mij allemaal niet licht genoeg kon zijn.

Ronson beschrijft zichzelf in deze bundel als een journalist van wie Louis Theroux de humoristische reportage heeft afgekeken. Hij bedreef dit genre namelijk eerst. Gelukkig is het moment wel grappig als hij deze uitspraak doet.

En er staat ook éen heel prettig humoristische reportage in het boek. ‘Citizen Kubrick’. Waarin Ronson na het overlijden van de Stanley Kubrick mag sneupen in diens Childwickbury Manor. En de filmregisseur dan zo obsessief aan de voorbereidingen van zijn oeuvre blijkt te hebben gewerkt dat er hele verzamelingen van alles zijn ontstaan. Het landhuis staat enkel nog vol met dozen. En al deze dozen zijn gevuld.

Zo ligt het hele leven van Napoleon er op steekkaartjes gearchiveerd, van dag tot dag. Een karwei dat jaren kostte, terwijl de film over de Franse veldheer er niet eens kwam.

Het eerste deel van dit boek bevat voornamelijk autobiografisch werk dat zo licht van toon en aard is dat ik de glimlach die het opriep langer heb onthouden dan de inhoud zelf.

Ook dat stuk over Kubrick’s obsessies, en zelfs Ronson’s verhaal over het systematische kindermisbruik van Jonathan King brachten die lichtheid mee. Alleen stond daar dan wel wat tegenover dat ze me nog wel tot nadenken aanzetten. Aan die stukken zit ook een rafelrandje gekte. En als Jon Ronson én die gekte kan pakken, én daarvoor meer ruimte neemt dan de journalistiek biedt, schrijft hij hele goede boeken.