Cakes and Ale ~ W. Somerset Maugham

Er bestaan boeken die ik nooit gelezen heb, maar waar me meer van bekend is dan veel boeken die ik wel heb gelezen. Cakes and Ale was er zo éen.

Ik ken deze titel al een tijdje, omdat nogal veel klasgenoten het boek op hun lijst hadden staan, op de middelbare school. Geen een had er een goed woord voor over. De roman scheen vooral populair te zijn omdat die niet dik was.

Dat is toch wel treurig. Kun je uit honderdduizenden boeken kiezen om te lezen, wordt alleen voor het gemak van dun gekozen en omdat de bieb er meerdere exemplaren van heeft.

Cakes and Ale lijkt me alleen geen boek voor middelbare scholieren. Daarvoor is het te satirisch.

In W. Somerset Maugham ben ik veel later wel geïnteresseerd geraakt. Eerder dit jaar las ik zijn Writer’s Notebook nog. Gecombineerd met het lezen van The Summing Up eerder, Of Human Bondage en nog wat biografisch materiaal, leek het me het beste van hem wel onder ogen te hebben gehad.

Bleef alleen wel staan dat Cakes and Ale een sleutelroman is, over twee blijkbaar zeer herkenbare schrijvers. Behalve dat het ‘echt gebeurd’ kan zijn, mag ik graag over schrijvers lezen; en dan vooral hoezeer zij zich de grootste gift aan de mensheid wanen.

Dus, was het eindelijk ook niet vervelend om door te nemen, dit boek. Maar het draait om een schandaal dat nu geen schandaal meer zou zijn. Daarom had het lezen ook iets van een museumbezoek; met alle verwondering daarbij dat de mensen vroeger echt in die kleine harnasjes hebben gepast.