All the Trouble in the World ~ P.J. O'Rourke

Van de vier boeken van P.J. O’Rourke die ik de afgelopen weken las, was dit de beste. En dat wil wel wat zeggen. Er zijn weinig schrijvers die blijven verrassen als zo veel van hun werk betrekkelijk snel achter elkaar gelezen wordt. Maar O’Rourke verveelt me niet. Het wordt zelfs steeds bewonderenswaardiger wat hij doet.

Wat dit boek nog beter maakt dan Peace Kills, of Give War a Chance, is dat de auteur ditmaal iets toevoegt aan de reizen die hij beschrijft. Een bezoek aan Bangladesh is niet alleen een beschrijving van het land, O’Rourke gebruikt zijn observaties ook om een beschouwing aan overbevolking in het algemeen te wijden. Bijvoorbeeld. Maar die keuze is ook weer geen keurslijf voor zijn verhaal, dat maakt het zo knap.

Daarnaast lukt het O’Rourke niet om saai te schrijven.

Sterker nog, voor een boek dat gaat over hongersnood, overbevolking, ecologische rampen, etnische haat, besmettelijke ziekten, en armoede is er onbehoorlijk om te lachen. Maar die humor wordt dan ook weer gebed in wijsheid.

People with a mission to save the earth want the earth to seem worse than it is so their mission will look more important. In fact, there’s some evidence that these people want the earth to be worse than it is. [171]

When government does, occasionally, work, it works in an elitist fashion. That is, government is most easily manipulated by people who have money and power already. This is why government benefits usually go to people who don’t need benefits from the government. [199]

Government is not in the business of producing results. Government is in the business of producing government: passing laws, changing rules, setting up bureaucracies. This is why government is always more interested in problems than solutions. [ibid.]

Het vraagt talent, om de waan en de waas van de analyse te vermijden, en toch de belangrijkste problemen van de mens overtuigend te kunnen duiden. En al helemaal door hiervoor naar de grootste probleemgebieden in de wereld te reizen, daar rond te kijken, en dan toch te blijven lachen.