State of Being ~ Gore Vidal
In oktober 2009 komt er een fotoboek uit over het leven van Gore Vidal. Daarmee wordt weer een deel toegevoegd aan de memoires van de man. En de vraag is inmiddels of daar inhoudelijk nog iets nieuws in staat.
Vidal heeft namelijk ook buiten de autobiografieën al regelmatig over zichzelf geschreven. Sterker nog, het onderdeel ‘State of Being’ uit deze enorme verzamelbundel kan zich voor mij zonder meer meten met een pure autobiografie als Point to Point Navigation. Weliswaar ontbreken de gegevens die in geen memoires missen; zoals zijn geboortedatum. Maar de lezer komt wel degelijk op interessante wijze in contact met heel het leven van de auteur.
En deze essays zijn vaak ook beter geschreven, dan wat Point to Point Navigation te bieden heeft.
Voordeel van deze verzameling is bijvoorbeeld dat Vidal zich onbeschaamd uitlaat over de boeken die hem in zijn jeugd beïnvloed hebben. Zo kleurden avonturen van Tarzan, en John Carter, zijn dagdromen nogal.
De portretten die hij dan weer van Orson Welles schetst, of van Anaïs Nin, zijn zeker zo goed, zo niet beter dan wat hem in Point to Point lukte aan beschrijvingen van een ander.
Verder informeert geen van de autobiografieën beter over Vidal’s werk voor de televisie, en Hollywood; of diens gedachten daarover.
Al is hij over alles en iedereen bijtend:
I have known few American writers who have had much or, indeed, any enthusiasm for literature. Writers who teach tend to prefer literary theory to literature and tenure to all else. Writers who do not teach prefer the contemplation of Careers to art of any kind. [1201]
RSS feeds