Franka 15: De ogen van de roerganger ~ Henk Kuijpers

► door: A.IJ. van den Berg

Zo veel mopper ik op de strip Franka dat het vreemd wordt waarom dit gebeurt. Als het dan allemaal zo matig is, hoef ik mijzelf toch niet telkens te pijnigen door die verhalen te lezen?

En dan wegen er toch twee zaken mee. Ik volg Henk Kuijpers’ strip al vanaf het prilste begin. En daarbij heb ik hem altijd een prettige Nederlandse vertegenwoordiger gevonden van de heldere tekenstijl die bij sommigen de klare lijn heet [la ligne clair]. Zelfs al is Kuijpers absoluut geen Hergé-kloon, en zijn de tekenlijntjes bij hem niet per se uniform van dikte, zodat er wel degelijk leven in zit.

Grafisch zitten de Franka-strips goed in elkaar. Behalve dan dat Kuijpers geen borsten tekenen kan — en zelfs dat is geen probleem zolang Franka haar kleren aanhoudt.

Moeite houd ik vooral met twee zaken. De timing van het verhaal klopt lang niet altijd. En Kuijpers’ strips verouderen vrij snel, doordat hij graag de laatste stand der techniek in zijn verhalen verwerkt. En die is tegenwoordig binnen een paar jaar oubollig.

Maar het tweeluik Franka 14 en Franka 15 zette me indertijd toch ook weer aan om de strip te volgen. Dit verhaal maakte meer indruk eind jaren negentig dan het bij herlezing deed.

In Het Portugese goudschip volgt Franka de kunstdief Risico Eén naar Portugal — om daar verliefd op hem te worden, en een relatie aan te knopen. Dat weerhoudt hem er niet van om een oude praalsloep te stelen, waarbij heel het album een vraag is waarom.

Pas aan het slot wordt duidelijk dat die sloep aanwijzingen biedt voor de locatie van een goudmijn.

Alleen ligt die goudmijn in Maleisië, dus moet in het tweede deel van het verhaal naar Zuidoost-Azië worden afgereisd. Al belandt De ogen van de roerganger daar pas halverwege het boek.

En op zich heeft dit tweeluik alles. Fraaie locaties, spanning, ontvoeringen, en dus zelfs een liefdesverhaal. De boeken samen zijn een hoogtepunt in de serie.

Alleen manoeuvreerde Kuijpers de strip daarmee ook een nieuwe richting uit. Het verhaal is volwassener dan wat hij tot dan bracht. Volgens de kennis van nu leidde die keuze alleen toch ook een doodlopende straat in.

Henk Kuijpers, Franka 15: De ogen van de roerganger
48 pagina’s
Big Balloon, 1997

[x]opgenomen in het dossier: