Franka 20: De witte godin ~ Henk Kuijpers

‘De reis van de Ishtar’ is een serie in drie delen. Daarvan krijgt de derde aflevering op dit moment een voorpublicatie in het heropgerichte stripblad Eppo. En die wetenschap maakte het raar om alvast dit album met het tweede deel te gaan lezen. Dat kon nooit wat zijn. Een stuk op de route van A naar B, zonder zoiets memorabels als een eind, of een begin.

Tegelijk geldt ook dat de glorietijd van het stripverhaal in Nederland enige tijd geleden ligt. Zelfs de grote boekhandels bieden al nauwelijks meer strips aan. Laat staan dat er in elke redelijke plaats nog gewoon een striphal zou zijn, zoals in mijn jeugd.

Als ik Franka 20 niet nu had gekocht, zou het vast moeite kosten om het aan te schaffen als Franka 21 verschijnt. Bovendien kan deel 21 nog jaren op zich laten wachten, de publicatiegeschiedenis van de hele reeks overziend.

Was ik toch benieuwd met wat Kuijpers dit tussendeel zou vullen. Moest het album ook maar gelezen.

En zoals te verwachten viel, geeft hij nogal wat ‘backstory’. Franka was altijd een archetype superheld, in de zin dat lezers nauwelijks iets van haar achtergrond wisten. Een eenzame strijdster; omdat de wetten van het genre nu eenmaal zo zijn. Ditmaal wordt ze ineens voorzien van een moeder, een stiefvader, en een halfzus.

Wel vreemd dan dat ze in eerdere albums altijd elders ging uithuilen…

Toch, hoewel de introductie van deze familiebanden rampzalig laat in de geschiedenis van de strip plaats vindt, werkt die wel. Kuijpers zet door waar hij het vorige album mee begon, en laat zijn heldin volwassen emoties doormaken.

Er wordt stevig getreurd om de dood van haar lief. En dat is ook wel goed. Al staat het verhaal op zulke pagina’s volkomen stil. Maar Henk Kuijpers had zijn heldin natuurlijk ook nooit moeten opzadelen met een vriendje dat slimmer, handiger, en gevaarlijker was dan zij. Dat was dodelijk voor de progressie van de reeks.

Het oordeel over Franka 20 moet wachten tot Franka 21 er is. Een spannende ontknoping lijkt aardig te zijn voorbereid. Onzekerheden zijn er nog genoeg. Behalve dan dat de lezer natuurlijk als zekerheid houdt dat Franka uiteindelijk altijd wint… Want zo zijn de wetten van het genre.