Kälte ~ Thomas Bernhard
Na drie normale romans lijkt dit ineens slechts een opgeklopte novelle te zijn, die door de grote gebruikte letter de normale hoeveelheid pagina’s vullen moet.
De hoofdpersoon in deze autobiografische reeks is in een sanatorium aangekomen voor longpatiënten, en valt daar buiten de groep omdat hij nog altijd geen open tuberculose heeft, zoals de anderen.
Er staan veel onsmakelijke details in dit boek, over de brute behandeling van patiënten en primitieve geneeskunde uit die tijd. Zo krijgt de hoofdpersoon op een gegeven moment een Pneumoperitoneum; een buikventiel vlak boven de navel waardoor hij eens in de veertien dagen opgepompt wordt als een voetbal, zodat de boel daarbinnen zo tegen zijn beschadigde long aandrukt dat die daardoor genezen zal.
Maar goed, zijn grootvader overleed door een verkeerde medische behandeling. En ook zijn moeder sterft in dit boek, nadat haar kanker lang verkeerd behandeld is. Een dood die hij opnieuw uit de krant moet vernemen.
Thomas Bernhard kiest aan het eind van dit boek tegen de keuzes van zijn doktoren, wat al de halve genezing zal blijken te zijn.
Nee, een vrolijke reeks is dit niet.
RSS feeds