Atem ~ Thomas Bernhard
Het derde deel in de reeks van autobiografische romans, maar het eerste waarin Bernhard de kronkelzin slechts sporadisch inzet. Hij heeft ook meer te beschrijven dan in de eerdere boeken, die eerder herinneringen aan woorden leken dan herinneringen in beelden.
De hoofdpersoon in dit boek is er direkt al zo slecht aan toe dat hij vrijwel meteen op de ziekenzaal wordt gelegd die patiënten enkel dood weer verlaten. Vanuit zijn hoekje ziet hij bedden waar een paar uur nadat iemand erin stierf alweer nieuwe krepeergevallen komen te liggen.
Maar hij overleeft. Ten koste van tweeëntwintig kilo lichaamsgewicht.
Dan moet hij uit de krant lezen dat zijn grootvader overleden is; de man die hem opvoedde, omdat zijn moeder hem enkel verweet haar leven verwoest te hebben. Er is geen zichtbare vader. Thomas Bernhard werd in het Nederlandse Heerlen geboren, in een opleidingsgesticht voor vroedvrouwen dat ook een tehuis voor gevallen meisjes was.
Het is éen drama al drama dit boek, en vooral in het begin zo indrukwekkend dat het naar het eind toe wat wegloopt.
RSS feeds