Larf ~ Midas Dekkers
Dit boek heet over kinderen te gaan, maar het gaat vooral over de biologische verschillen tussen jong en oud. Maar dan weer alleen als daar een metamorfose tussenzit. Over de haaitjes of zeepaardjes die er piepklein al net zo uitzien als groot, helemaal niets.
Terloops worden mensenbaby’s door Midas Dekkers vergeleken met larven; vette en vraatzuchtige monstertjes die alleen nog maar uit een spijsverteringskanaal lijken te bestaan. Maar aardig is dan weer dat de schrijver uitlegt hoe weinig van alle voedsel een mensenkind maar nodig heeft om te groeien.
De rest wordt voornamelijk verbrand.
En dit is het knappe van Dekkers; dat hij in staat is toch redelijk technische biologische informatie in een verhaal te vlechten dat door zijn aplomb toch enorm leesbaar is.
Toegegeven, Midas Dekkers heeft me soms wat te veel een columnistentoontje; sommige grappen hoeven wat mij betreft niet gemaakt te worden. Maar dat zal ook zijn omdat ik in éen zitting veel van zo’n boek tot mij neem, en me daarmee misschien wat overeet.
Ook van dit boek was het fijn dat het rijkelijk geïllustreerd is. Zo zeer zelfs dat het bijna als een gemis voelde wanneer twee pagina’s alleen maar tekst bevatten. Al staan er dan ook verontrustende plaatjes in van de wat merkwaardiger spelingen der natuur, die biologen zo gaarne tonen.
RSS feeds