Vergankelijkheid ~ Midas Dekkers

► door: A.IJ. van den Berg

Midas Dekkers is een broodschrijver die biologie heeft gestudeerd. Op geen van die twee feiten heb ik ook maar iets negatiefs aan te merken. Helaas is er ook een simpele economische wet, die zegt dat uitgevers het liefst hebben dat er na een succesvol boek precies nog zo éen komt. En dan kan een broodschrijvende auteur in de problemen komen, door een gebrek aan inhoud.

Veellezer ontmoette veelschrijver, zo is de korte spanne tijds het best te noemen die ik besteedde aan De vergankelijkheid. In ruim anderhalf uur was het uit, en dat kwam vooral omdat er zo veel in stond dat ik al eens eerder las. Deels zal dat in andere boeken zijn geweest, maar heel duidelijk was dat Dekkers zelf ook ruimhartig aan recycling doet.

Passages over wat leven is, en wat niet? Die staan ook in De larf.

Een heel hoofdstuk uit dit boek over de strijd tegen het verval lijkt me uitgewerkt tot het recent verschenen Lichamelijke oefening.

Nu is dit niet eens kritiek, maar vooral de constatering dat ik dus niet in een jaar vier boeken van Dekkers lezen kan. Voorlopig moest dat daarom nu maar een paar jaar niet meer.

Neemt niet weg dat ik iedereen zijn boeken blijf aanraden. Dekkers kan een zin schrijven, en is bij tijden prettig dwars. Ondanks het vele bekende, of misschien wel daardoor, vielen ook mij nu genoeg ideeën op die nog wel even bleven hangen.

Zo was daar Dekkers’ terzijde, dat het probleem van de vergrijzing eigenlijk het probleem van de vervrouwelijking is, omdat de meeste mannen eerder doodgaan.

Midas Dekkers, De vergankelijkheid
256 pagina’s
Uitgeverij Contact © 1997

[x]