Growing Pains of Adrian Mole ~ Sue Townsend

Prettig aan het tweede deel van Adrian Mole’s dagboek is dat het nog net iets beter uitpakt dan het eerste. Op zich verandert er niets. Dit boek begint gewoon waar het vorige ophoudt. Adrian beschrijft weer alle dagen in korte dagboekpassages, ditmaal gaande van zijn vijftiende verjaardag tot iets meer dan een jaar later. Dan komen de examens eraan, waar de lezer verder nooit iets over meegedeeld zal krijgen.

Maar alle verwikkelingen uit het vorige boek lopen gewoon door, en beleven hun climax. Hij krijgt een zusje, nadat hem al een broertje was overkomen. Zijn ouders proberen opnieuw samen te leven, en slagen daar bijna in.

Ik meen me van lang geleden te herinneren dat Sue Townsend het na twee boeken over Adrian Mole eigenlijk wel best vond. Het leukste was wel verteld. Mannen worden na al die vreselijke onzekerheden uit hun puberteit op zijn best nog onnoemelijk saai.

Uiteindelijk schreef ze zes boeken, over Adrian. Omdat ik daarvan de twee hierop volgende nooit eerder gelezen heb, volgens mij, ben ik onder meer benieuwd of die net zo humoristisch zijn — al is Townsend op dat gebied absoluut te vertrouwen. Ook interesseert me of de boeken menselijk blijven; of de personages dan niet te veel poppenkastpoppen zijn, die door hun auteur ruw in allerlei vervelende situaties gebracht worden, om te kijken hoe ze daarop reageren.