Secret Diary of a Provincial Man ~ Sue Townsend

Het feuilleton ‘The Secret Diary of a Provincial Man’ hoort niet tot de canonieke teksten over Adrian Mole. Weliswaar is het dagboek gewoon gepubliceerd, maar dit gebeurde in de krant, met wekelijkse afleveringen. En dus niet in een boek.

Eerder was het bestaan me ook niet opgevallen. Wikipedia moest me er op wijzen.

Het geheime dagboek van de man in de provincie hoort chronologisch gezien tussen The Cappuccino Years en Adrian Mole and the Weapons of Mass Destruction. Onze held is 32¾ bij de start van het boek, en meldt na jaren te hebben gezwegen toch weer een dagboek te beginnen.

Sue Townsend had daarmee weliswaar ineens de wekelijkse verplichting om een stuk af te leveren, maar dat probleem gaf haar ook ruim de mogelijkheid om in te spelen op de actualiteit. En die gelegenheid grijpt ze. Met Adrian Mole gebeurt dan ook nauwelijks iets in dit boek. Hij woont met zijn beide zonen ergens in de sociale woningbouw, tussen andere kanslozen, en doet verder niets.

Overigens las ik deze Townsend tegelijk met Dalrymple’s beschouwingen over de Britse onderklasse. Dat alleen al relativeerde diens doempreken behoorlijk.

Ook die sterke nadruk op de actualiteit van dat moment pakte prettig uit, voor mij. Het blijft een aardige vondst om personages, die inmiddels overbekend zijn, te laten reageren op het nieuws. Of om ze direct te confronteren met een actuele ontwikkeling, zoals het plotselinge benzinetekort waarmee de Britten in 2000 kampten. Bijvoorbeeld, omdat ik als lezer dan al denk te weten wat er gaat gebeuren, en Townsend daar dan tergend toch net iets van weet af te wijken.

Het feuilleton eindigt in de maanden na 9/11, en wordt dan ineens wat grimmig. Satire is ook nauwelijks mogelijk op de achterlijke methoden die overhaast zijn ingevoerd om ons tegen het terrorisme te beschermen.

Enfin, het is alles overziend wel te begrijpen dat dit feuilleton nooit werd uitgegeven als boek. Daarvoor gebeurt er te weinig met de hoofdpersoon, daarvoor ontbreekt er te zeer een dwingende lijn. Maar ik had deze teksten niet graag willen missen.