Geheim van de zwaardvis | 2 ~ Edgar P. Jacobs

► door: A.IJ. van den Berg

Onze held Mortimer wordt inderdaad gevangen genomen, in het tweede deel van Het geheim van de zwaardvis. Al gaan daar wel heel wat pagina’s aan verwikkelingen aan vooraf. Anders is zo’n boek als dit natuurlijk ook niet boeiend genoeg.

En daarbij mag ik niet vergeten dat zo’n stripverhaal eerder in afleveringen verscheen. Waarbij de lezertjes telkens een week moesten wachten om de volgende twee pagina’s te krijgen met hoe het verder ging.

Maar voor mij werkt zo’n opzet nauwelijks meer. Ik zie te goed waar de maker heen wil.

Bovendien is me bekend dat de trilogie oorspronkelijk uit slechts twee delen bestond. Daar wat grote platen aan toevoegen, en er dan drie afleveringen van maken, kan best. Maar daardoor lijdt zo’n tweede deel wel aan het probleem van alle middenstukken: er gebeurt eigenlijk niets in, behalve dan dat de ontknoping wordt opgehouden.

Enfin, deze boeken lees ik dan ook niet om het verhaal. Allereerst gaat het me om het tekenwerk van de Belgische tekenaar Edgar P. Jacobs [1904 – 1987], die zijn eigen uiterlijk gebruikte voor de slechterik in alle albums. Vervolgens vind ik de inkleuring en sfeer belangrijk, die ook vrij bijzonder is; zeker voor die tijd. En als de rest ook nog iets brengt is dat een tref.

Het Gele Teken, een latere uitgave in de reeks Blake en Mortimer, is in België nog eens verkozen tot meest invloedrijke stripalbum van de vorige eeuw. Nadien volgden velen het voorbeeld van Jacobs, gingen ze realistischer tekenen, en kwam er ook meer geweld voor in hun verhalen.

Dus, het allerbeste uit de serie staat niet eens in deze eerste drie boeken. En toch maken ze ook zo al grafisch behoorlijk wat indruk.

wordt vervolgd.