Halssnoer van de koningin ~ Edgar P. Jacobs

► door: A.IJ. van den Berg

Opmerkelijk aan de reeks Blake en Mortimer is in elk geval de afwisseling in genres telkens. Bovendien maakt het nogal wat uit wat er op het spel staat, steeds.

Boden de eerste drie boeken een oorlogsverhaal, waarin bovendien de hele wereld bezet was door een kwade macht, bracht het tweede verhaal een lokaal spelend detective-probleem. Zij het dat die vertelling ook wat bovennatuurlijke trekjes had.

Het Gele teken was dan weer een detective, met krankzinnige geleerde, met daarmee een snufje Science Fiction. S.O.S. Meteoren ging op hetzelfde spoor door. En De valsstrik is zelfs helemaal SF.

Dus, net als zo ongeveer duidelijk lijkt welke kant E.P. Jacobs op wilde met de reeks volgt Het halssnoer van de koningin, dat gewoon rechttoe rechtaan een speurdersverhaal is. Zonder technische trucjes. Met een klassieke schurk ook — al is die in alle verhalen van Blake en Mortimer dezelfde.

Toch, in verhouding met de eerdere verhalen, waarin met regelmaat de toekomst van de vrije mensheid op het spel stond, wordt alle geharrewar om een gestolen sieraad wat futiel.

Opnieuw speelt het verhaal zich in Parijs af, en eronder, in het rioolstelsel. Doordat in de tekeningen daardoor vaak maar éen lichtbron voorkomt, is er mooi met licht en donker gespeeld. Grafisch is dit album soms heel erg fraai.

Verhaaltechnisch valt weer eens op hoe lang het bij Jacobs soms duurt voor er wat gebeurt. Pagina’s gaan telkens verloren met het onderweg zijn naar iets.

De puzzel die het detectiveverhaal brengt, is ook niet éen die mij aanzette om mee te gaan speuren. Dat blijft toch een algemeen nadeel van stripalbums ten opzichte van geschreven who-dunnits.

Afgezien van sommige tekeningen zal ik dit boek dus uitermate snel vergeten.