Zaken overzee ~ F. Springer
Hoe autobiografisch zijn de vier verhalen in deze bundel? Dat is een merkwaardige vraag, die me normaal bij fictie niet zou horen te interesseren, maar nu ineens toch doet.
Er zijn parallellen aan te wijzen tussen de levensloop van de diplomaat Carel Jan Schneider [1932], en de Frank[ie] Springer in dit boek. Vele details over de repatriëring naar Nederland voelden als echt, in het openingsverhaal ‘De verovering van Bandung’.
Net zo geldt dat voor de gekleurde weergave van de opleiding tot bestuursambtenaar, in het titelverhaal ‘Zaken overzee’.
Maar dat Schneider/Springer op post in Nieuw-Guinea kritisch rapporteerde over de agressieve controleur Gonsalves [Gun salvos] ontbreekt dan weer geheel in dat verhaal. En net zo heb ik bij de laatste twee verhalen, als de hoofdpersoon inmiddels diplomaat is geworden, niet het idee iets te lezen dat per se autobiografisch is. Dat zijn ook twee perfect afgeronde vertellingen; beide keren over een kleurrijke man die even het pad van verteller kruiste.
Misschien is het ook enkel de onhandigheid van Springer in die eerste twee verhalen waardoor sommige elementen zo authentiek ogen. Ze bieden vele draadjes die wel even gevolgd worden, maar dan ook zo maar worden losgelaten; zonder ooit stevig te zijn afgehecht.
Zo veel had hij op het moment van schrijven ook nog niet gepubliceerd.
Zaken overzee kocht ik indertijd toen Springer het boekenweekgeschenk mocht schrijven, in 1991. Dat ik het ooit eerder heb gelezen, bleek nu nergens uit. Dus was het alsof me een geheel nieuw boek van deze auteur onder ogen kwam. En ook dat droeg aan mijn grote waardering bij.
RSS feeds