Between Meals ~ A.J. Liebling

Drie van de acht stukken uit deze bundel zijn ook afgedrukt in het dikke overzichtswerk Just Enough Liebling. Maar dat wist ik vooraf. Dus maakte het zelfs niet uit dat ik de twee misschien wel beste verhalen al kende. Het ging mij erom te kijken of het loonde om alles van Liebling te gaan lezen.

Het is altijd goed om te weten welke boeken er zijn die de moeite van het lezen waard kunnen wezen. En dan zie ik mijzelf ook Liebling’s oorlogsreportages nog weleens kopen.

Between Meals bevat memoires die Liebling aan het eind van zijn leven schreef over de keren dat hij in Parijs verbleef. Zo mocht hij er ooit een jaar aan de Sorbonne studeren.

Dat jaar — in 1926 en 1927 — gebruikte hij dan weer vooral om te leren eten en drinken. Op dat moment denkend de gouden tijd van het Franse restaurant mee te maken, terwijl achteraf bleek dat die periode toen al op zijn eind liep. Klassieke gerechten, die tijd en moeite kosten om te bereiden, waren na de Tweede Wereldoorlog al helemaal nergens meer te koop.

Liebling weet dat probleem overigens aan een andere vloek; die van de doktoren. Hij haatte de banvloek die er over vet eten was uitgesproken, terwijl iedereen die iets van voedsel begrijpt, weet dat vet nu juist de smaak draagt. Hij was zelf dan ook dik.

Het is dan ook meer dan een genoegen alleen om hem over eten te zien schrijven. Of hem provocerend conclusies te zien trekken over eten en cultuur.

The Proust madeleine phenomenon is now as firmly established in folklore as Newton’s apple or Watt’s steam kettle. The man ate a tea biscuit, the taste evoked memories, he wrote a book […] In the light of what Proust wrote with so mild a stimulus, it is the world’s loss that he did not have a heartier appetite. On a dozen Gardiners Island oysters, a bowl of clam chowder, a peck of steamers, some bay scallops, three sautéed soft-shelled crabs, a few ears of fresh-picked corn, a thin swordfish steak of generous area, a pair of lobsters, and a Long Island duck, he might have written a masterpiece. [1]

Liebling maakt hongerig naar meer.