Lachende politieman ~ Sjöwall & Wahlöö
Ik herinner me aan de Sjöwall & Wahlöö-boeken te zijn begonnen op een vakantie ooit, toen ik dertien of veertien was. Sindsdien heb ik de delen van de reeks een paar keer herlezen. Maar iedere keer levert dat een andere ervaring op.
Vijfentwintig jaar geleden zal ik blind zijn geweest voor de maatschappijkritiek in deze boeken. Wel is me van toen bijgebleven dat ze me ‘echt’ leken. Volwassen. Daarom is niet uit te sluiten dat iets van het permanente commentaar op het functioneren van de politie in deze reeks mijn oordeel over deze dienst heeft helpen kleuren.
Het openlijk linkse gedachtengoed van de schrijvers stoorde me ditmaal bij het lezen niet zo erg. Immers, de ingebakken domheid van bureaucratieën is van alle tijden en niet specifiek Zweeds. En ook zijn er opvallende parallellen te trekken met de demonstraties tegen de VS toen, tijdens de Vietnamoorlog, en de kritiek op het functioneren van dat land nu.
Prettig is ook dat de misdaad in deze boeken weleens bijzaak lijkt. Het gaat vooral om de interactie tussen de politiemensen van de rijksmoordbrigade. Tenminste, zo lees ik deze boeken nu.
In dit deel heeft iemand een bus vol mensen doodgeschoten. Terloops wordt bij het ontrafelen van die zaak ook een ‘cold case’ van jaren daarvoor opgelost. Ach ja.
RSS feeds