Wees blij dat het leven geen zin heeft ~ Jaap van Heerden

Dit boekomslag zal hier de komende tijd nog twee keer langskomen. In deze paperback is namelijk niet slechts éen boek opgenomen, maar zijn dat er drie. En Jaap van Heerden schrijft een veel te geconcentreerd proza om drie van zijn essaybundels in een keer achter elkaar door te kunnen lezen.

Eén deel kost me al meer dan een week.

Wat dat betreft bieden schrijvers als Van Heerden me nu net wel, wat de poëzie zou moeten doen, maar naar mijn mening te zelden lukt. Veel zeggen, in weinig woorden. En mij daarbij verrassen bovendien.

Wees blij dat het leven geen zin heeft begint met het gelijknamige essay. Daarin wordt afgewogen hoe het zou zijn om alle handelingen in een mensenleven af te moeten meten aan de vraag hoe zinvol die zijn. Van Heerden wil zich dit niet hoeven afvragen, en vindt het ook wat onnozel dat toch te doen. We zijn er maar even, en moeten die beperkte tijd dan ook maar zo goed mogelijk benutten. Maar hij verbaast zich tegenwoordig in interviews nog steeds dat de meeste mensen wel zo graag willen dat het leven een zin en een betekenis heeft.

Bovendien.

Alle vernietiging van culturen, en elke ideologisch geïnspireerde terreurhandeling is te herleiden tot lieden die hun zingeving met geweld aan anderen opdrongen. Dat is geen gezelschap om in te willen verkeren.

Om nog maar een bezwaar te noemen.