Walk With Love and Death ~ Hans Koning
Stel, ik moest de kwaliteiten van Hans Koning als schrijver samenvatten. Dan is éen kwalificatie dat hij me moeiteloos boeken laat lezen die spelen in periodes waarover ik liever niet lees.
Zijn fascinatie met de Tweede Wereldoorlog is de mijne niet. Maar dit bezwaar komt vooral omdat die periode me traditioneel iets te makkelijk door schrijvers als decor is gebruikt. Anders dan hen geloof ik Koning wel.
A Walk With Love and Death speelt zich af in een veertiende-eeuws Frankrijk. Het opent met de zin:
In the spring of that year, 1358, the peasants of northern France did not sow their fields any more.
En daarmee belandt de lezer meteen in éen van de droefste periodes uit de menselijke geschiedenis. De Honderdjarige Oorlog woedde al ruim twintig jaar. Pestepidemieën hadden de bevolking gedecimeerd. 1358 was bovendien het jaar van de eerste ‘Jacquerie’; de opstand van de boeren en horigen tegen hun landheren. Omdat die te veel pacht eisten, en tegelijkertijd onvoldoende bescherming boden tegen rondzwervende huursoldaten en ander rauw volk.
Nog afgezien van mijn standaardbezwaren tegen historische romans — steevast bevolkt met veel te moderne mensen, om nog maar te zwijgen over alle andere anachronismen — is 1358 niet per se een jaar waar ik meer over wil weten.
Ik zoek voor mijn ontspanning de ellende toch liever niet zo direct op.
En toch lukt het Hans Koning vrij moeiteloos me deze tijd door te leiden. Wat misschien alleen kan door zijn roman van een sprankelende liefdesgeschiedenis te voorzien. Goed, dan is die romance misschien alleen memorabel door het contrast met alle dood en verderf om het liefdespaar heen. En daarmee ook door de doem die ligt op alles wat zij doen.
Maar zulke kwaliteiten in een boek acht ik hoog. En dat er ook wel wat op deze roman is aan te merken, zal dan wel.
RSS feeds