Kuifje 08: De krab met de gulden scharen ~ Hergé

► door: A.IJ. van den Berg

Aan een serie kleeft dat je favorieten krijgt, en andere afleveringen minder lief hebt. En voor zo ver ik de reeks Kuifje kende, scoorden daarin de verhalen redelijk hoog die Hergé tijdens de Nazi-bezetting publiceerde, in een collaborerende krant. Le Soir.

Meeste indruk maakte waarschijnlijk De geheimzinnige ster. Minst interesseerde me het album De krab met de gulden scharen.

En laat Steven Spielberg nu net grote stukken uit dat laatste boek gebruikt hebben voor zijn Kuifje-film, tezamen met Het geheim van de eenhoorn, en De schat van Scharlaken Rackham. Die film zag ik inmiddels, en zal ik hier verder niet bespreken; daar is boeklog het podium niet voor. Als observatie kan volstaan dat me de computereffecten en de muziekbombast van John Williams meer interesseerden dan de personages, of het verhaal.

Wel dwong die voorstelling me om nog eens te kijken wat precies uit de boeken gebruikt was, hoe dit door elkaar was gehusseld, en wat er allemaal door Spielberg werd bijbedacht.

En daarbij viel opnieuw De krab met de gulden scharen me vreselijk tegen.

Dit album is dan wel weer belangrijk voor de reeks, omdat Kuifje erin kennis maakt met Kapitein Haddock. Daarmee kwamen er meer dimensies in de boeken. Kuifje is toch allereerst een brave padvinder, die altijd goed doet, en daarmee literair gezien een volkomen éendimensionaal personage blijft.

Met de vloekende en aan alcohol verslaafde voorzitter van de Liga der Zeevarende Geheelonthouders erbij, kregen de helden van de verhalen tenminste iets kleurrijks.

Maar die Haddock is in dit album nog niet de man die hij later in de reeks zou worden. Aan zijn personage valt nu slechts nog op dat het drinkt, en er alles voor over heeft om te kunnen blijven drinken.

Er werd ook gesmokkeld met zijn schip, waarbij de contrabande verstopt zat in blikjes met een krab op het etiket.

Die misstand moest natuurlijk worden rechtgezet.

wordt vervolgd