Kuifje 18: Cokes in voorraad ~ Hergé
Was geweld als idee normaler in de jaren vijftig? Mede gezien de bloedige decennia daarvoor… Ofwel, ben ik in vergelijking een overgevoelig eenentwintigste-eeuws watje?
Als niet-helemaal-ingewijde lezer op leeftijd van Kuifje valt mij toch vooral op hoe gewelddadig deze stripreeks is terloops. Ontvoeringen komen voor in bijna elk verhaal. Telkens worden personages tegen hun wil vastgehouden. Geschoten wordt er altijd. En in menig album vindt een staatsgreep plaats.
Weliswaar is het geweld bij deze coups geheel impliciet — de gebeurtenis stelt op zich ook zelden wat voor — en nooit gaat er iemand dood in beeld. Maar toch.
Het album Cokes in voorraad verhaalt onder meer over een staatsgreep, en de handel in oud militair tuig. Wordt er terloops nog bijna een schip te zinken gebracht, en bombardeert de Amerikaanse marine een duikboot in internationale wateren — alsof dat zomaar mag.
Vergeet ik voor het gemak nog een beschieting of wat.
Tegelijk zijn dat allemaal slechts zijlijntjes, bedacht om de helden van het verhaal Kuifje en kapitein Haddock telkens weer in een netelige positie te brengen; waar zij zich dan uit hebben te bevrijden.
Anderzijds staat daar dan de leut tegenover van Hergé. Die in dit album nog eens extra wordt aangezet door de kwajongensstreken van het zoontje van de Emir in wiens staat een coup dreigt plaats te vinden. Dat kind is voor de zekerheid naar slot Molensloot in België uit logeren gestuurd.
Op geweld in het verhaal volgt vrijwel direct comic relief, of andersom.
Ik herinner me niet Cokes in voorraad ooit eerder te hebben gelezen. Het verhaal was in elk geval helemaal nieuw voor mij. Dus kwam het zelfs als een schok dat het boek eigenlijk over slavernij gaat. Over Afrikaanse pelgrims op de Hadj die denken goedkoop met een vrachtboot richting Mekka te varen, terwijl de scheepsbemanning er helaas voor zorgen zal dat zij nooit meer huiswaarts keren.
Ben ik hiermee dan overtuigd van de unieke kwaliteiten van deze strip? Nee, Kuifje lezen, is toch nog steeds allereerst een vorm van archeologie bedrijven; het bekijken van relict dat in een vroegere cultuur massaal gebruikt werd, zonder dat mij precies helemaal duidelijk is waarom.
RSS feeds