Dance of the Happy Shades ~ Alice Munro

► door: A.IJ. van den Berg

Tegenwoordig worden de namen Mavis Gallant en Alice Munro gauw eens samen genoemd, zo valt me op. Want het zijn twee goede verhalenschrijvers, vrouwen, geboren voor de oorlog, en beide komen ook nog eens uit Canada.

Toch lijkt het werk van Gallant niet op dat van Munro. En als ik in éen zin zou moeten zeggen waarom, dan is het om Mavis Gallant zo veel meer afstand lijkt te houden tot haar personages dan Alice Munro; en daarmee ook tot de lezer.

Dat viel helemaal op nu ik dezer weken vroege verhalen van beide schrijvers heb gelezen, en daarbij onwillekeurig moest vergelijken.

Beide auteurs schrijven tegenwoordig anders dan ze in de jaren vijftig en zestig deden. Toch waren ze ook toen al onmiskenbaar zichzelf.

Dance of the Happy Shades staat vol met kleine gebeurtenissen — de meeste geven éen tekenend moment weer uit het leven een jonge hoofdpersoon, woonachtig in een plattelandsomgeving, ergens in Canada. Waarbij Alice Munro op zijn minst geïnspireerd lijkt te zijn door haar eigen autobiografie.

Munro daarmee warm noemen, en Gallant koud is een te scherpe tegenstelling aangeven tussen beiden. Als ik dan toch een overeenkomst tussen beide moet noemen: ze schrijven vaak over schaamte, en hoe hun personages daarmee omgaan. Dus lijkt me ook hun empathie van eenzelfde aard.

Tegelijk kan ik niet ontkennen de verhalen van Alice Munro altijd te kunnen lezen. En dat Gallant weleens na een pagina of wat weer weg te leggen, gewoon omdat er niets binnenkomt.

Inmiddels biedt Munro meer aan verhaal in haar boeken dan ze in de tijd van Dance of the Happy Shades al kon. Worden dramatische wendingen in een leven zelfs wel een nonchalant genegeerd, opdat de lezer die zelf maar bedenkt. Technisch gesproken zijn deze verhalen zelfs aan de simpele kant. Vertellingen rechtuit, zonder vooruit- of terugblik daarin.

En toch.

Fijn aan deze vroege bundel is alleen al dat de personages in de verhalen jonge mensen zijn, wat ze iets krachtigs geeft; omdat er automatisch dat gegeven ligt dat het allemaal nog goed zal komen. Later. Ooit.