Dierenleven ~ J.M. Coetzee

► door: A.IJ. van den Berg

Coetzee’s roman Elizabeth Costello mist in de Nederlandse vertaling opvallend genoeg twee hoofdstukken. Die beide hoofdstukken staan namelijk merkwaardig geïsoleerd in dit boekje, dat al eerder door een andere uitgever op de markt werd gebracht. Dit alleen al maakt het een curiosum.

Ook inhoudelijk is het wat raar.

Veel verhaal zit er namelijk niet in. De twee hoofdstukken gaan over een voordracht die de tamelijk gevierde schrijfster Elizabeth Costello houdt over dierenleed in de bio-industrie. En toevallig geeft ze die lezing op de universiteit waar haar zoon doceert, logeert ze bij hem, en kan ze niet opschieten met haar schoondochter.

Coetzee geeft ons die lezing met al zijn stoplappen en langdradigheid. Maar tegelijkertijd heeft hij de omstandigheden geschapen om zijn personages ook al uitgebreid kritiek op mevrouw Costello’s voordracht te uiten.

Vooral die schoondochter is vernietigend in haar oordeel. En op de keper beschouwd zegt Elizabeth Costello misschien ook niet meer over het leed dieren aangedaan dan: dat doe je toch niet?

Dit boekje is daarom eerder een pamflet dan iets anders. Een pamflet dat tot discussie na het lezen wil oproepen, en daarbij de therapeutische vraag stelt: wat vind jij er zelf van?

Ik vind van alles, maar heb daarvoor heel andere argumenten dan in dit boek naar voren kwamen. Dat voert daarom allemaal te ver, in dit bestek.