Line Out For a Walk ~ Joseph Epstein
Wie in korte tijd meerdere essaybundels van Joseph Epstein leest, komt weleens dezelfde gebeurtenissen tegen. Want voor Epstein is het essay allereerst een persoonlijke verkenning, waardoor hij de details uit zijn eigen leven niet schuwt. Ook als hij die al eens gebruikt heeft.
Tegelijk weet de lezer vrijwel niets van hem. Zo is A Line Out For a Walk wel opgedragen aan zijn zoon Burton, die in 1990 op 28-jarige leeftijd stierf. Maar Epstein heeft ooit enkel dit kille feit benoemd; en dat bleef het enige wat hij ooit over dit onderwerp geschreven heeft.
Dus kwam het als een verrassing dat hij in het laatste essay , ‘Dancing in the darts’, ineens bekende een vervelende kwaal te hebben aan zijn ingewanden. Hij benoemt ‘me troubles’ verder niet. En Epstein gebruikt het essay verder om bijvoorbeeld anekdotes te vertellen over hypochondrische schrijvers. Alsof hij zijn onthulling meteen uit het zicht wilde krijgen, door die met stapels humor te overdekken.
Alleen lees ik Epstein wel weer vooral om zijn humor, en zijn formuleringen. Al speelt zeker mee dat hij veel heeft gelezen, en daar altijd iets interessants over te zeggen heeft.
Dus is me een essay lief als ‘The Man in the Green Hat’. Waarin Epstein op het oog niet meer doet dan schrijven over zijn haatliefde-verhouding tot hoeden, maar hij tegelijk wel degelijk aan cultuurstudie doet. En zo is over elk van de zeventien essays in deze bundel wel iets positiefs te melden.
Hoogtepunt in deze bundel vond ik ‘Waiter, There’s a Paragraph in My Soup’. Omdat Joseph Epstein het daarin over lezen heeft — een onderwerp nauw aan mijn hart — en hij daar dan toch opmerkingen over plaatst die me verrasten. Ook al omdat Epstein daarin terloops over de kunst van het recenseren schrijft.
Verder waarschuwde hij al ruim voor internet populair was tegen het effect van overmaat.
My heavy reading schedule keeps me from thinking too much about an afterlife, but it occurs to me that in the various descriptions I have read of heaven, no one ever mentions a library or bookstores there. Can it be that there will be no books or magazines in heaven? (Hell, I assume, will be full of newspapers, a fresh edition of each published every thirty seconds, so that no one will ever feel caught up.) [275]
En hoewel mijn leesgewoonten totaal afwijken van Epstein’s manieren, is er toch die gezamenlijke fascinatie voor het gedrukte woord die alles overstijgt — en die hem als auteur misschien wel sympathieker maken dan hij is.
As one grows older, reading becomes an even keener pleasure and an even greater comedy. Part of the pleasure derives intrinsically from the activity itself; and part from its extrinsic rewards, not the least of which is knowing that there will always be plenty to read and so superannuation presents no real fear. (Great readers have this advantage over great lovers). [275]
RSS feeds