Hoger Honing ~ Rudy Kousbroek
Kousbroek polemisch tegen religie. Omdat de meeste van deze anathema’s al in NRC-Handelsblad hadden gestaan, heb ik indertijd nooit naar de verzameling in het boek getaald. In de krant las ik ze ook maar half.
Daar zijn ook wel redenen voor. Rudy Kousbroek kan nog zo zijn best doen religie belachelijk te maken, mij als ongelovige hond raakt dat toch geen moment. Bovendien maak ik een groot verschil tussen iemand’s persoonlijke geloofsbeleving, en de geïnstitutionaliseerde vormen van religie. Omdat het bij de georganiseerde vorm van geloof nooit zo zeer om de God[en] alleen gaat, maar juist ook om macht en alle indoctrinatie die tot de controlemechanismen van die macht behoren. Ik vertrouw de schrijver dan ook niet zodra hij zich afvraagt hoe het toch komt dat godsdiensten het hogere zo graag eerbiedigen door bij aardse problemen van het slechtste van de mens uit te gaan. Zo naïef kan Kousbroek toch niet zijn?
Rudy Kousbroek beschrijft in éen van zijn boeken hoe hij als twaalfjarige in een angstig doorwaakte nacht zijn geloof in God is kwijtgeraakt. Hij heeft dus ooit wel geloofd, wat betekent dat hij uiteindelijk nu toch met de felheid van een bekeerling anderen de dwalingen hunner wegen probeert te laten inzien:
Een beetje geloven bestaat niet.
Anderen melden hem dan dat de meeste katholieken weinig anders doen dan een beetje geloven; sterker nog, dat de meeste gelovigen waarschijnlijk weinig meer doen dan een beetje geloven. Maar voor Kousbroek maakt dat niet uit. Een beetje corrupt is ook al corrupt. Waar de rot eenmaal inzit, is alle bederf al aanwezig. Boem, paukenslag.
Enfin, merkwaardig dan toch hoe een goed geschreven boek, met vele ware opmerkingen, me vrijwel geheel onverschillig laat.
RSS feeds