Kuil om snikkend in te vallen ~ Rudy Kousbroek
Welk een mooi vormgegeven klein boekje is dit. Alleen daarom al roept het de vraag op waarom tegenwoordig bijna alles hetzelfde formaat heeft als iedereen gebruikt. Door de digitalisering van de uitgeverij moet het immers makkelijker zijn dan ooit eens iets anders te maken? Boeken hoeven toch geen eenheidsworsten te zijn?
Ik merk namelijk dat de vormgeving duidelijk bijdraagt aan mijn appreciatie. Ondanks dat de pagina’s klein zijn, staat er veel op. En waar het op een groot formaat misschien gestoord had dat het boek amper 120 bladzijden heeft, telt dat nu absoluut niet.
Ook over de inhoud zijn er geen klachten. Kousbroek’s thema’s zijn me inmiddels vertrouwd. Daarvoor lees ik hem nu lang genoeg. Wel dringt zich de observatie op dat elk van zijn boek inmiddels leest alsof ik het al eens eerder las. Zelfs al is dat niet het geval, zoals nu.
Tegelijkertijd verrast hij toch ook altijd weer, bij elke herlezing. En dat is geen onprettige constatering.
RSS feeds