Uitzinnige liefde ~ Bob den Uyl

Ruim de helft van dit boek bestaat uit ‘Neurenbergse protocollen’. Den Uyl is daarin weer eens afgereisd naar Duitsland — toen nog West-Duitsland geheten — om éen van zijn fascinaties te onderzoeken. Die Tweede Wereldoorlog.

Dat boekgedeelte eindigt met de tocht op een ‘narrenschip’, dat vol schrijvers de Rijn komt afzakken, en waarover Den Uyl maar niet enthousiast kan worden. Die reis moet in 1984 zijn geweest, als ik Remco Campert mag geloven.

Het tweede gedeelte bevat mijmeringen over Rotterdam. Een stad weliswaar om prettig thuis te komen. Maar meer ook niet. Niemand die kritischer over Rotterdam is dan Den Uyl. En hij kon dat ook zijn, omdat het diens woonplaats was, zijn hele leven lang. Tegelijk was de vraag waarom hij dan niet verhuisde een taboe.

Het laatste boekgedeelte is ook weer een subjectief reisverslag. Den Uyl kwam door Noord-Frankrijk, en heeft nogal eens moeite een bezienswaardigheid te vinden.

Zoals de Den Uyl’s gaan, is dit daarmee éen die voornamelijk op vakmanschap drijft. Zijn thema’s mogen inmiddels bekend worden verondersteld bij de lezer. Hij had ook door dat autobiografisch geouwehoer meer geapprecieerd werd dan verzonnen verhaaltjes. En in die zin is de verrassing wat weg. Maar vervelend wordt het nooit. Zelfs al worden vondsten van bijna niets opgeklopt tot ze nog wat lijken.