Dirkjan 16 ~ Mark Retera

Opvallend zijn ook de bijfiguren in de afleveringen van de strip Dirkjan.

Zo treedt Superman met regelmaat op in de verhalen; en daarbij wordt voor het gemak genegeerd dat hij buitengewone krachten heeft. In plaats daarvan is het net zo’n sukkel als alle andere personages. En alleen dat gegeven al vind ik om onduidelijke redenen vreselijk grappig.

In Deel 15 wint hij helaas terloops wel de Elfstedentocht in dit boek; omdat de grap dan over een ander cliché wordt gemaakt. Verder gaan er in dat deel onverwacht heel veel grappen over Batman en zijn Batmobile.

Deel 16 telt dan weer slechts éen strook met Superman. Waarbij hij helpt om aan te tonen dat nietsnut Bert ineens en heel succesvol plastisch chirurg kan zijn.

Dirkjan en Bert gaan verder op avontuur bij de Indianen in dit boek. En Bert komt in de Middeleeuwen terecht — daar naar toe gezonden met hulp van de Teletijdmachine van Professor Barabas. Want, goed aan de strip blijft dat er zo prettig gespeeld wordt met clichés uit andere beeldverhalen.

Bert’s Middeleeuwse avontuur is dan weer een soort persiflage op Umberto Eco’s De naam van de roos. Want, hoe grappig ook, of hoe plat soms. Dirkjan begon als strip van studenten in een blad voor studenten. En helemaal wegsteken dat hij iets aan cultuur heeft opgesnoven doet Mark Retera inmiddels niet meer.

De strip wordt wel al heel lang in de Veronicagids gepubliceerd; een wat volks programmablad met een werkelijk enorme oplage.

Ik ben dan weer snob genoeg om Retera’s stijlcitaten te willen herkennen. In de wetenschap ook dat hij die er misschien alleen voor zijn eigen lol heeft ingestopt. Maar een kerkinterieur van Saenredam in de strip herkennen, zoals in de Faust-vertelling uit Deel 15, of die Eco-persiflage, maakt Dirkjan toch net een tik rijker nog.