Dirkjan 07 ~ Mark Retera

► door: A.IJ. van den Berg

In Dirkjan 7 raakt ons land — welk dat ook zijn mag — in oorlog met alle buurlanden. De minister-president wilde koffie, maar drukte per ongeluk op de verkeerde knop. Waarmee prompt alle aanwezige kruisrakketen werden afgeschoten.

Dat is dan éen grap in het boek. Waarvan de gevolgen gelukkig uit beeld blijven. Bovendien is ‘ons leger’ blijkbaar heel wel in staat om de buurlanden buiten te houden. Want in Den Haag blijft het verder rustig.

Die oorlogsgrap dient enkel ter illustratie van de macht die de schoolmeester mijnheer Van Druten toevalt, als hij de parlementsverkiezingen hackt, en met overmacht wint.

Er werd nog met stemcomputers gestemd indertijd. Die zijn inmiddels afgeschaft; want ze waren inderdaad te hacken. Verder zal het nooit iemand lukken om in Nederland coalitieland geheel onverwacht de absolute meerderheid te krijgen door éen verkiezing. Evenmin kunnen er kruisrakketen afgeschoten worden door per ongeluk éen enkel knopje in te drukken; als er dan niet al behoorlijk dreiging is.

Oftewel, ik zou sommige grappen nooit kunnen maken, omdat mijn rationaliteit me daarbij in de weg zit. Mijn verstand staat me wel toe om kleine afwijkingen van de werkelijkheid te signaleren, en die uit hun verband te trekken. Wat meestal ook niet zo heel moeilijk is. Maar ik zal nooit de anarchistische sprongen maken die Mark Retera en zijn companen wel telkens doen — ook al levert dat dan niet altijd een heel goede grap op.

Toch is die anarchie nodig om wel goede humor te krijgen. En ontbreekt het ook bij nogal wat professionele humoristen juist daaraan. Al is het nogal ingewikkeld wat ze doen, vanzelfsprekend. Want niet alleen moeten zij de werkelijkheid kennen; ze dienen eveneens te weten hoe daar in meerderheid over gedacht wordt; wat niet hetzelfde is — anders wordt de grap niet herkend. Om binnen zo’n stelsel de grenzen dan zo te overschrijven dat absurditeit ontstaat.

Het is kortom nogal wat simpeler om Dirkjan gewoon te lezen, dan na te denken over waarom deze strip mij altijd aan het lachen kan krijgen, en soms toch juist helemaal niet.

[ wordt vervolgd ]

Mark Retera, Dirkjan 7
45 pagina’s
Silvester, 2003

[x]opgenomen in het dossier: