Dirkjan 10 ~ Mark Retera
Terwijl Dirkjan een dagstrip is — met elke werkdag een grap van éen strook — lukt het de makers toch ook soms al die losse stroken aan elkaar te rijgen tot iets dat op een verhaal lijkt.
En, terwijl de strip helemaal niet per se om deze verhalen draait, maken die toch dat de albums weer goed van elkaar te onderscheiden zijn.
Zo bevat Dirkjan 10 enkele van de beste vervolgverhalen die de strip ooit kende. Waardoor het album ook ineens een toppunt in de reeks is — terwijl er waarschijnlijk niet eens de grappigste grappen in staan.
Mark Retera zadelt bijvoorbeeld het personage Bert op met een existentiële crisis. Hem toegebracht door zijn ouders dan ook nog. Want die vinden Bert op zijn verjaardag oud genoeg geworden om hem iets te vertellen.
Hij is slechts een stripfiguur. Van papier.
Na deze modernistische grap stapt de maker van de strip bovendien zelf het verhaal in, met wat vrienden, in een parodie op de Matrix-films.
* click illustratie voor groter
En filmparodieën kleuren Dirkjan 10 toch al zo duidelijk. Zo is Bert een tijd ‘Dirty Bert’ — de goudeerlijke maar keiharde politieman die met getrokken wapen en grof geweld de ergste misstanden in de stad komt rechtzetten.
De voorkant van het boek verwijst naar de avonturen van Dirkjan die tot vechtmonnik wordt opgeleid, bij de oude meester Bok-mah. En of hiervoor nu de film Karate Kid is geplunderd of David Carradine’s TV-serie Kung Fu — de clichés over zo’n keiharde opleiding mogen bekend worden verondersteld. Daarop variëren kan heel prettig. En het treiteren van de lezer en diens verwachtingen levert slag op slag heel aardige humor op.
RSS feeds